Productie

We zien een kleine dorpsgemeenschap, volledig aangewezen op zichzelf. Ook voor de jongere bewoners bestaat er geen enkel alternatief dan meedraaien in het bekrompen, conservatieve wereldje van het eiland Inishmaan.Tot... de wereldberoemde Amerikaanse filmregisseur Robert Flaherty naar Inishmore komt om zijn film Man of Aran op te nemen. Op het naburige eiland Inishmaan wordt dit nieuws uiteraard druk rondgebazuind. De jongere bewoners van Inishmaan gaan aan het dromen. Als ze op Inishmore kunnen geraken, dan is er kans dat ze ook een rol in de film krijgen en misschien kunnen ze dan ook mee terug naar Amerika. Want in Amerika daar ligt Hollywood: een betere toekomst, rijkdom en eeuwige roem. Voor kreupele Billy, die zich vooral bezighoudt met koeien loeren en met verlangen naar een meisje dat hij nooit kan krijgen, is dit de kans van zijn leven.Hij is vastbesloten de zee over te steken en auditie te doen voor de Amerikaan.De Kreupele is een rauw en onweerstaanbaar komisch portret van een kleine, geïsoleerde, vaak harde, wereldvreemde en roddelzieke dorpsgemeenschap. Hoop op een beter leven, op een toekomst… over weg willen maar niet kunnen. Wreed, gevoelig, hard, zacht, groot, klein en soms absurd.... Spelplezier ten top! Film op theater! De personages (vaak met een hoekje af) lijken zo weggelopen uit de filmzaal. Na Corona een uitdaging voor regisseur, spelers en techniek!"De Kreupele van Inishmaan" kan achterhaalde stereotypes of taal bevatten. Het wordt aangeboden zoals het destijds is gemaakt en voldoet mogelijk niet meer aan de huidige normen en waarden van de Vlaamse samenleving. Door hierop te wijzen, willen we bijdragen aan een open debat en een inclusieve samenleving

64ste KONINKLIJK LANDJUWEEL

De provincie BRABANT wordt vertegenwoordigd door BOK

met een voorstelling van "August, August, August" (Pavel Kohout) in het PALEIS VAN MARGARETA VAN YORK
februari-maart 2000

Keizerstraat 3
Mechelen

Op het ogenblik, dat het bestuur van BOK besloot (april 1999) zich kandidaat te stellen, om deel te nemen aan het Landjuweel, was er niemand die er aan dacht enige kans te maken om geselecteerd te worden. Het was eerder uit beleefdheid dat er gereageerd werd op de uitnodigingsbrief tot kandidaatstelling. De verrassing was zeer groot, toen er vernomen werd dat BOK Vlaams - Brabant mocht vertegenwoordigen in Mechelen en het moest opnemen tegen de andere Vlaamse Provincies.
We waren heel fier, en zijn dat nu nog, ondanks het feit dat we niet in de prijzen vielen. Desondanks was het toch een hele prestatie en beste lezer je mag er zeker van zijn dat het een hele karwei is geweest voor BOK.

Onze betreurde voorzitter Fons Hendrickx was er nog bij toen we onze selectie vernamen, maar kort daarna is hij jammerlijk genoeg overleden. Oorspronkelijk was Bok ingeschreven met de nieuwe productie, die nog moest starten, maar unaniem werd er van overal gereageerd dat we met August naar de wedstrijd moesten en dit uit eerbetoon voor Fons.
Eerst was er overleg met onze regisseur Wannes Vanderstukken en dan volgde een raadpleging van alle medewerkers en acteurs. Er werd een nieuwe planning gemaakt en er volgde een aantal vergaderingen in Mechelen.
En toen begon het……Een eerste ontgoocheling volgde voor alle deelnemende groepen. Het optreden in de vernieuwde Stadsschouwburg werd geannuleerd wegens een vertraging bij de verbouwingswerken. Dan maar naar de Oude Stadsfeestzaal. Voor BOK viel dat wel mee, want in deze enorm grote zaal konden en mochten we "en ronde" spelen, zodoende moest er niet veel aan de regie veranderd worden. De repetities werden gestart en de technische planning volgde. Hier en daar werden enkele figuranten vervangen en gelukkig vonden we enkele nieuwe jongeren om circusartiest te spelen, omdat de meeste van de oorspronkelijke jeugdige figuranten het lieten afweten. 
We vonden na veel zoekwerk een repetitieruimte in het Internaat van het Piso in Tienen en het hele Circus kon worden opgebouwd. Drie weken voor de voorstelling vernamen eerder toevallig dat er voor BOK een wijziging was om technische redenen. We moesten op het podium optreden, en meteen was de ontgoocheling en de paniek zeer groot. Hoe konden we nu nog de ganse regie en het decor veranderen? Na spoedvergadering en veel telefoontjes met de organisatoren, kwamen we ter plaatse tot een overleg en mochten we, op voorwaarde dat we zelf een deel van het podium zouden afbreken en terugplaatsen in het midden van de zaal, het circus opbouwen. Grote opluchting en tevredenheid.

En dan…..naar Mechelen. De ganse week werd er gebouwd en gerepeteerd. Op zaterdag 11 maart was het dan zover. Twee grote bussen werden ingehuurd en daarnaast stelde de Gemeente Glabbeek de schoolbus ter beschikking. In Mechelen trok men wel de ogen open. De zaal was omgetoverd tot een echt circus. BOK bracht het grootste aantal acteurs op de planken en wist met het grootste aantal supporters de zaal tot in de nok te vullen. En…. de tappers, die hebben het geweten. 
Het is een onvergetelijke avond geworden, alhoewel we het jammer vonden dat de accommodatie geen landjuweel waardig was. Een oude versleten grote zaal met kleedkamers die we zelf hebben geïmproviseerd. Een niet welriekend mobiel toilet achter de schermen en geen voorziening om ons nadien te wassen.

Op 1 april werd de uitslag medegedeeld. Een geanimeerde avond met Het Kliekske. Drie groepen werden genomineerd. Nu waren we wel niet verbaasd en ontgoocheld, dat we niet in de prijzen vielen. We leverden wel een heel goede collectieve prestatie, maar dat was niet voldoende voor de Jury. Citaat uit het verslag van de Jury:

"Als er iets in de voorstelling van Bok op het voorplan trad, was het zeker de collectiviteit van het gebeuren. Aan een voorstelling als deze August,August, August werk je niet met enkelingen. We zagen het resultaat van maandenlang zwoegen door een zeer uitgebreide ploeg acteurs en technici, aangespoord door een begeesterd regisseur. Geen moeite was blijkbaar teveel. Niets werd aan het toeval overgelaten. De groep heeft alles in het werk gesteld om op een zo realistisch mogelijke manier de circuswereld op de scène te evoceren.
Wij willen daarom onze bewondering uitdrukken voor de werkkracht en de inzet waarmee deze groep in de ter beschikking staande zaal alle technische hulpmiddelen op een aanvaardbare manier heeft weten onder te brengen: het chapiteau met de lichtbruggen, de circusring, de tunnel die toegang gaf tot de manège met erboven een volledig uitgerust circusorkest. Om nog te zwijgen over de immense reeks rekwisieten en kostuums die allemaal, zonder één uitzondering, behoorlijk waren afgewerkt.
Menig regisseur zou huiveren bij de idee een ploeg van zeventig medewerkers doorheen een schriftuur als deze van Kohout te moeten loodsen. De technische ploeg verdient alle lof. De muzikale omlijsting was vakkundig en "Chapeau" voor de mooie fluitpartij.
Heel veel positiefs toch, maar wat het acteren betreft, was er volgens de jury een gebrek aan beleving van de personages, waarin de regisseur en de spelers er niet in slaagden de tekst van Kohout voldoende relevantie te geven."

Bok is gelukkig met de waardering van de Jury over de collectieve prestatie, en begrijpt ook wel dat op dit niveau het acteren zeer belangrijk is. Het is in ieder geval een stimulans om verder te werken. Het geeft een goed gevoel, dat zoveel mensen hebben meegewerkt enerzijds en anderzijds dat een grote schare supporters de verplaatsing naar Mechelen heeft meegemaakt. Wij bedanken dan ook iedereen die deze productie heeft helpen realiseren en zeker ook diegenen die gezorgd hebben voor de bijkomende sponsoring, met name Affilips en PBE.

Madame Remi heeft vreselijke tandpijn en wil kost wat kost de tandarts zien. Ze heeft echter geen afspraak en de agenda van de tandarts zit overvol. Bovendien is tandartsassistente Isabelle niet van plan om haar zonder afspraak binnen te laten. Ze probeert dan maar op haar eigenzinnige manier de andere patiënten weg te jagen.